Hallo lieve mensen! Een flinke poos geleden dat ik nieuws op mijn website plaatste. Mijn herstelreis heeft wat etappes nodig gehad waarin ik niet naar buiten, maar naar binnen bewoog. Eerst mezelf aankijken voor ik me aan de rest van de wereld kan laten zien. Leren durven & op mezelf vertrouwen. Op @veerkrachtvera -Instagram- ben ik blijven delen en via deze weg zal, zodra ik er klaar voor ben, vast ook weer moois ontstaan. Alvast een tipje van de sluier? Ik "verdans" mijn verhaal met cellist tot choreografie bij inclusief dansgezelschap De Leefmeesters! Terug van weggeweest heet ons muzikaal dansduet en aankomend voorjaar spelen we door heel Noord-Nederland. Wees welkom! Bedankt voor eenieders trouwe steun, dat doet me ontzettend goed. Lieve & zonnige groet, Vera♡❀

Harree!

eindelijk word wat ik wist dat waar was werkelijk
"Als dit mogelijk is -blijkt!-, dan is er nog zoveel meer en was dit pas het begin. Een nieuw begin."

"Van Rolstoel naar Racefiets", met die droom sta ik iedere dag op.

Dromen vragen om daden. Mijn daad van vertrouwen is stapjes zetten: vooruitgaan door stil durven staan.

Ik zat vast. Sinds 2010 gevangen in de houdgreep van chronische vermoeidheid, pijn en overprikkeling, ook wel fibromyalgie genoemd. Toen ik na acht jaar vechten per rolstoel het revalidatiecentrum uit werd gereden, wist ik zeker: weglopen is geen optie meer.

Vluchten maakte plaats voor VOELEN.

Au.

Overlevingspatronen die me tot dan toe op de been hadden gehouden, trokken me diep-dieper-diepste dieptes in. Leven zoals ik me had voorgesteld, verdween... vliegensvlug. Dromen vergingen. Voorgoed?

Luisteren naar mijn lichaam, was alles wat me te doen stond. Naar de pijn toe bewegen, in plaats van weerstand blíjven bieden. Het pad dat ik te gaan had, liep offroad... eindeloos... stilte onverdraaglijk. Gevoel als enige kompas op de reis van mijn leven...

Ik viel, ik stond op, ik viel, ik stond op, ik viel, ik stond op, ik viel, ik stond op... ik sta op... ik sta! Ik val op!

"Op een dag vormt jarenlange moed het pad waarop ik lopen kan", schreef ik in mijn dagboek. In schrijven hervond ik levenslust. Ik dichtte mijn eigen openheid tegemoet. Met deze website creëerde ik een podium, groter dan ik tijdens mijn theateropleiding ooit heb kunnen denken. Vertrouwen, loslaten, overgave. Ik ont-dek wie ik vanbinnen ben, écht ben. Mijn helende reis deel ik met jou.

Dank voor ALLE steun!♡

"Van Rolstoel naar Racefiets" is mijn doel. Ik weet zeker dat het gaat lukken; vertrouwen VOEL ik in iedere vezel stromen. Met de wereld aan mijn voeten blijkt zelfs the sky the limit niet. Pijn laat ik los. Beperkingen verlichten. Terwijl ik opsta uit de rolstoel, zie ik mijn 11stêde-finish al liggen. Fietsend ultieme vrijheid tegemoet. Die "reis van mijn leven" blijkt nog maar het begin...

That's how I roll, baby!👩‍🦽🤸‍♀️🚴‍♀️