26 September 2022
WIE BEN IK?! schreeuw ik in mijn hoofd naar de hemel. Ik dacht niet na. Ik deed gewoon. Altijd het beste. Het lijmen van verknipte stukjes plots het allerbelangrijkste wat er bestond. Ik vergat de tijd. Beter dan het beste. Er waren beelden, scharen en een lege lijst. Toen was er mijn wijsvinger die krammetjes dichtdrukte. Slapende benen stonden op. Met een timmervrouwsoog hing ik wat was ontstaan "beetje naar links... beetje naar rechts..." recht. Vanuit het niets antwoord, even simpel als doeltreffend: dit ben ik. En de voor interpretatie openstaande zin: ga toch fietsen. Ik ben op mijn hometrainer gestapt. Middenin ruïnes van verscheurde resten oud papier duwde ik trappers in rondjes. Mijn achternaam betekent molenaar; wieken draaien op tegenwind. Wijzers verstilden en ik herinnerde me niets te hoeven vinden, of vangen. Kaders gecreëerd in het denken. Bewegen = bestaan, zoals overgave = overvloed. Liefde = stroming: geven = nemen = delen. Ik heb zoveel zóveel ZOVEEL liefde te geven, waarom deel ik niet met mezelf?! Ik kan me wel blíjven verzetten, maar het is er al. Verlangen is de afstand tussen hier en nu verkorten. Sinds wanneer voelt toelaten wat ís het allerengst? De enige die mijn bewegingsvrijheid in de weg staat, ben... ik. Oja. Bevatten is iets anders dan bevrijden.♡
-x-🪶a
Reactie plaatsen
Reacties