"Ik hoop nog heel lang het voorbeeld te zijn dat ik zelf, al die jaren dat ik chronisch ziek was, heb gemist: een krachtige, lieve vrouw die open is over haar klachten -zowel fysiek als dat het af en toe ook mentaal moeilijk is- maar iemand die de hoop niet opgeeft en positief blijft."
2 mei 2010, de dag dat mijn leven voorgoed veranderde als gevolg van een "buikgriepje" op Terschelling.
2 mei 2020, de dag waarop ik hardop uitspreek hoe al die jaren samenleven met ziekte me hebben gevormd tot de vrouw die ik geworden ben.
Ongecensureerd. Zeker niet perfect. 100% (op)recht uit het hart.
Reactie plaatsen
Reacties
Dag Vera, via je moeder kreeg ik door dat je weer een nieuwe vlog had. Ik heb deze bekeken, samen met de quarantaine vlog. Echt super en indrukwekkend. Wat ben je een prachtige, krachtige, inspirerende en waardevolle Vera. Ik vind het bijzonder hoe jij met je chronische ziekte omgaat en stilstand weet om te buigen in kracht voor de toekomst. Ik hoop dat je nog eens de 11stedentocht kunt fietsen. Dan ga ik gewoon vrolijk met je meefietsen, dat lijkt mij bijzonder....Een hartelijke en lieve groet en alle goeds gewenst. Evert en Atsje uit Bolsward
Hoi Vera,
Ik ken je verhaal al wat langer, maar wat fijn jou te horen uitspreken dat je weer uit de rolstoel gaat komen.! Dat lijkt me een goed streven.
Groetjes!